مهارت های لازم برای سوار كاری
مهارت اول: برقراری ارتباط با اسب همیشه شنیده ام و گفته ام و اعتقاد دارم اولین گام برای سوارکار شدن و یاد گرفتن سوارکاری ، یاد گرفتن برقراری ارتباط با خود اسب است..ما همیشه باید یاد بگیریم که سوارکاری همه چیزنیست یک سوارکار خوب سوارکاری است که به خوبی با اسب ارتباط برقرار می کند.شما اگر نتوانید با اسب خود ارتباط برقرار کنید حتی اگر سوارکار ماهری هم باشید نمی توانید هیچ وقت از سواری لذت ببرید.و این بدترین حالت برای یک سوارکار خواهد بود..شما باید خلق و خو ی اسب خود و یا اسبی که قرا است سواری بگیرید را یه خوبی درک کنید و بشناسید و به خوبی با اسب ارتباط برقرار کنید تا اسب فرامین شما را بهتر درک کند و اجرا نمایید..این رو بدانید که شما پشت ماشین ننشسته اید!! در واقع سوار موجودی هستید که عقل و درک و قدرت و اختیار دارد….. خوب قبل از سواری یا حالا زین کردن اسب بهتر است با اسب ارتباط برقرار کنیم !! درواقع اسبها زبان برای سخن گفتن ندارند اما از حرکات اندام اسب و برخی اعمال ما را متوجه منظورشان خواهمند کر که خیلی ساده با کمی توجه می توانیم متوجه منظورشان شویم. در اسب گوشها بعضی اوقات نماینگر برخی حرکات بعدی خواهند بود…بهتر است قبل از نزدیک شدن به اسب به وضعیت گوشها دقت کنید به خصوص اگر برای اولین بار است که به او نزدیک می شوید آن هم بدون حضور صاحب یا مهتر!!اسب هایی که در این هنگام قصد شیطنت لگد زدن یا گاز گرفتن را دارن قبل از اینکه شما از حد مجاز نزدیکتر شوید گوشهای خود را به سمت عقب می خوابانند.و گوشها جمع می شوند..گفتم اگر شما کمی توجه داشته باشید متوجه حرف اسب خواهید شد در واقع شما از این حرکت متوجه می شوید که اسب هنوز به شما اعتماد نکرده و در واقع شما رو عامل خطر می پنداره! در این حالت بهتره نزدیک اسب نشویید!!کمی صبر کنید تا او به حضور شما عادت کند و اطمینان از اینکه شما خطری نخواهید داشت بعد به آهستگی پیش روید،، چرا که او نیز اجازه می دهد..اگر کمی جلو رفتید و اسب دوباره همان حالت را به خود گرفت و عقب رفت بهتر است بدانید که هنوز زود است!! یک نکته مهم این است که هیچ وقت چه در ارتباط و چه در سواری عجله نباید کرد و باید صبور بود و صبر کرد..و همیشه به یاد داشته باشید که زور و جبر همه جا جواب گو نیست!! هیچ وقت به یک باره دست را به سمت اسب نبرید برای نوازش چراکه اسب به شدت می ترسد و دلیل دوم اینکه برخی اسب ها نیز به شدت به یک باره گازتان خواهند گرفت!!البته برخی از اسبها بر اساس عادت تنها گوش می خوابانند و لب پرت میکنن در واقع نه گاز می گیرند و نه کاره دیگری!! به آرامی دست خود را جلو برده و حیوان را نوازش کنید!!در اینجا اطمینان اولیه حاصل شده!!اسب ها نیز مثل انسانها خلق و خوی متفاوت دارند برخی ها سری اخت می شوند و برخی خیلی دیر!! برخی هاشونم شایداصلا با هاتون حال نکنن و به خوبی با شما ارتباط برقرار نکن!! همون چیزی که در بین انسانها هم رایجه!! سعی کنید برای اولین بار تا جائی که امکان داره تنها وارد بکس اسب نشویید به شدت خطر ناک خواهد بود اگر اسب بخواهد شیطنت کند..با اسب حرف بزنید انها به خوبی خواهند فهمید حتی از تن صدای شما امری بودن ، تنبیهی(خشن) بودن یا محبت یا تشویقی بودن کلمه را می فهمند،وقتی اسب به شما اعتماد کرد و به راحتی به او نزدیک شدید و اورا دست زدید ؛ از او تشکر کنید حتی با یک یا دوضربه آرام روی گردن مثل(آفرین …)اگر قند یا هویج یا سیب هم داشته باشید که دیگه تمومه!! اسب ها به شدت عاشق همویج و سیب و قند اند.در این مدت نزدیکی با او کاری نکنید که اسب بترسد یا موجب رنجش او شود چراکه اعتماد بدست آمده تا حدودی خدشه دار می شود و دوبار اسب از شما دور خواهد شد. هر گاه به سمت عقب اسب می روید یا به پشت حیوان بهتر است با کشیدن ممتد دست روی بدن اسب او را متوجه عمل . حضور خود در اون ناحیه کنید..چرا که در صورت احساس خطر در اون شرایط وضعیت بسیار خطرناک خواهد شد و اسب لگد خواهد زد…..همیشه بهتر است از سمت چپ به اسب نزدیک شوید…..!! هیچ وقت ترس خود را به اسب انتقال ندهید و از کوچکترین حرکت او مثل لب انداختن یا شیطنت کردن فرار نکنید و نترسید !! در واقع اسب به خوبی متوجه ترس شما خواهد شد و خواهد فهمید که شما از او می ترسید و دیگر حسابی از شما نخواهد برد.و سرکش خواهد شد… پس با او حرف بزنید در مواقع لازم اورا تشویق و تحسین کنید البته به یاد داشته باشید که اگر شیطنتی کوچکی خواست انجام بده در این مرحله دیگر می توانید با صدای بلند او را سزنش کنید مثلا اگر خواست لب بندازد یا گاز بگیرد با یک ضربه کوچک روی پوزه و گفتن نکن اورا متوجه کاره اشتباهش می کنید،دیگر اسب این کار رو تکرار نمی کند.همیشه قند را دکف دستان خود قرار بدهید و به اسب بدهید در غیر اینصورت خطر گاز گرفتی انگشتان تان وجود دارد…به او اعتماد کنید از اینکه دیگر به شما لگد نخواهد زد یا شما رو گاز نمی گیرد چراکه او هم بتواند به شما اعتماد کند…البته احتیاط لازم رافراموش نکنید !! حالا توانسته اید یک ارتباط خوب با اسب برقرار کنید..این کار باید ادامه پیدا کند تا به مرور زمان اسب کاملا با شما اخت شود و دیگر به شما عادت کند.و کاملا با شما راحت باشد….و دیگر از حضور شما احساس خطر نکند..فراموش نکنید اسب حافظه قوی در ضبط خاطرات دارد و خاطرات به خصوص خاطرات بد به خوبی در ذهن اش باقی می ماند پس سعی کنید که خاطرات خوشی برایش بسازید تا از بودن کنارتون لذت ببرد و خودش بخواهد کنار شما باشد!! موفق باشید!!
مهارت دوم: آشنائی با لوازم سوارکاری بعد از اینکه آموختیم چگونه باید با یک اسب ارتباط برقرار کنیم حالا نوبت به آشنائی با لوازم و مایحتاجات یک سوارکار می رسیم.. تمام سوارکاران بایستی با طرز کار، نصب و استفاده صحیح از کلیه لوازم و تجهیزات سوار کاری مطلع و آگاه باشند… وسایل کاربردی: کله گی،افسار،دهانه(ابخوری)،دستجلو،زین که خود زین دارای رکاب،تنگ،بند رکاب ،تشکیل شده بعلاوه خود زین،عرق گیر،جل،و… افسار:از تسمه های چرمی تشکیل شده که آبخوری و دستجلو به آن متصل می شوند و افسار روی سر اسب قرار می گیرد که در مهارت بعدی با نحوه قرار دادن و کار با آن آشنا خواهید شد. آبخوری: یک تیکه فلزی است که انواع گوناگون دارد با اندازه های گوناگون و کاربرد گوناگون که هر کدام به نوعی در دهان اسب اثر می کنند..آبخوری مهمترین قسمت یک دهانه است.آبخوری هایی که میله نازک داند نسبت به انواع ضخیم موثر تر اند.آبخوریهای پوشش لاستیکی فشار ملایمی به دهان اسب وارد می کنند.آبخوری پلهام برای اسبان با حساسیت کم کناسب تر بوده که دارای دو جفت دستجلو ست که اثر هر کدام متفاوت از دیگری می باشد، در ضمن می توان حلقه های هر طرف را با یکدیگر جفت کرده و به وسیله یک جفت دستجیو اسب را کنترل کرد. (آبخوری لاستیکی میله ای،آبخوری تخم مرغی،آبخوری پلهام،آبخوری دی،هویز) که هر کدام برای کارآئی متفاوت دارند. زین: زین مناسب باعث تعادل و راحتی اسب و قرار گرفتن صحیح و هماهنگی سوارکار با اسب می شود.زین باید وزن سوارکار را به طور مساوی روی عضلات طرفین ستون مهره ها پخش کند.قسمتهای گوناگون یک زین به خصوص اسکلت اصلی سبب حفظ سوار کار روی زین می شود.زین از صدمه رسیدن به ستون فقرات اسب جلوگیری می کند و در هنگام حرکت آرامش خاصی به اسب می دهد..شکل زین در نوع سواری موثر است..زین دارای طرح ها و انواع مختلفی است و هر کدان برای سواری مشخصی ساخته شده اند. زین دارای قسمتهای قاچ جلو و عقب و برگ زین و بالشتک می باشد.. رکاب: توسط بند چرمی به نام بند رکاب به زین متصل می شود و خود رکاب از جنس فلزی است و پلاستیکی..رکاب بر اساس قد سوارکار تنظیم می شود که محلی است که پا را داخل آن قرار می دهیم.که برای سواری خوب باید اندازه رکاب ها مناسب و صحیح باشد. تنگ : یک بند چرمی است که برای متصل کردن و محکم کردن زین در روی بدن اسب استفاده می شود تسمه زیر گردن اسب ( تعلیمی): وسیله ای است که بعنوان تسمه زیر گردن به تنگ زین متصل می شود و دهانه از آن می گذرد مورد استفاده قرار می گیرد.این وسیله از بلند کردن سر توسط اسب یا سر دست زدن اسب به مقدار زیاد جلوگیری می کند. عرق گیر: قبل از اینکه زین را در جای خود قرار دهند عرق گیر را زیر زین قرار می دهند و معولا زین را همراه با عرق گیر استفاده می کنند.از جنس ابر است که توسط پارچه ای به عنوان روکش روی آن دوخته شده است. جل:یک ملحفه ضخیم یا معمولا مقاومی است که جنس های متفاوت دارد دوخته می شود و در زمان استراحت به خصوص در فصول سرد بر روی بدن اسب بسته می شود و در هنگام سواری از بدن آن باز می شود..نقش مهمی در گرم نگه داشتن بدن اسب دارد. البته در آموزش مهارت سوم به تفصیل به معرفی وسایل تیمار اسب و نحوه استفاده از وسایل مورد استفاده و بستن و قرار دادن صحیح هر کدام خواهم پرداخت. آشنائی با لباس مناسب سوارکاری: مهمترین پوشش سوار کار کلاه ایمنی است.کلاه باید سبک استاندارد و مناسب و محکم باشد.چکمه ها یا کفش سوار کار باید حتما پاشنه دار باشد و ساق بلند که هم از سر خوردن پا در داخل رکاب جلو گیری کند و هم از قوزک پا مراقبت کند.معمولا چکمه های سوار کاری یا از حنس چرم اند و یا از جنس لاستیکی که ساق بلند دارند.چکمه های پلاستیکی ارزانتر از چکمه های چرمی اند و تمیز کردنشان نیز راحتتر است.شلوار سوار کاری باید کشباف باشد تا به پا ها بچسبد و راحت باشد نه تنگ،تا در اثر سائدگی به زین چروک نشود و پاها آزرده نشوند…ضروری ترین لباس برای سواری چکمه و کلاه است و شلوار مناسب البته برای تمرین نوع لباس دلخواه است و لباس مخصوصی نمی خواهد..اما لباس رسمی سوار کاری در مسابقات علاوه بر شلوار و چکمه وکلاه مناسب لباس مخصوص خود را دارد.که معمولا یک ژاکت یا کت مخصوص است که روی پیراهن می پوشند..در سوارکاری انگلیسی لباس رسمی علاوه بر آنهایی که در بالا گفته شد از دستمال گردن نیز استفاده می کنند.معمولا از دستکش های پنبه ای و چرمی نیز در مسابقات استفاده می شود. این هم مهارت دوم…..تا حالا هم یاد گرفتیم چگونه با اسب ارتباط بر قرار کنیم هم اینکه برای سوار کاری چه وسایلی لازمه و اصلا وسایلی که در این رشته مورد استفاده قرار می گیره چیه و لباس مورد استفاده چه نوع لباسیه؟
مهارت سوم: آماده کردن اسب (تیمار) و نحوه زین کردن اسب و افسار زدن: تیمار کردن: پوست، یال، دم اسب شما روزانه نیاز به برس زدن دارند..همچنین سم ها بایستی تمییز گردند تا اسب همیشه تمییز و سالم و با نشاط باشد. ابتدا اسب را با یک کله گی مهار کرده … وسایل قشو: معمولا از برس های مخصوص (زبر و نرم)شانه یال و سم پاک کن،اسفنج استفاده می شود. تیمار کردن: از قشو برای تمیز کردن ذرات گل و لای و سفیدی حاصل از عرق استفاده می شود.باید قشو را به آرامی و با ملایمت انجام دهیم..یک نکته اینکه باید همیشه در نحوه قرار گیری در کنار اسب دقت نماییم تا مخاطرات کمتر شود..ناحیه زیر شکم، روی معده و زیر کتف ها در اسب ها حساس است،قلقلک)بنابر این ممکن است در هنگام قشو کردن آن ناحیه برخی اسب ها که حساس ترند واکنش هائی از خود بروز دهند مثل دست زدن یا پا کوبیدن!همیشه برس را در جهت خواب مو ها بکشید …معمولا ناحیه هائی مثل پشت گوش حیوان و سر و روی صورت حیوان را به خوبی قشو کنید در هنگام قشو کردن این نواحی خود اسب ها نیز احساس رضایت خواهند داشت چرا که برای خود حیوان پاک کدن این نواحی بسیار مشکل است…با شانه های مخصوص یال یال را شانه کنید و در پایان مو ها را از ته بگیرید و به آرامی بکشید این کا باعث لخت و صاف تر وایستادن یال ها می شود ……در پایان باید با یک اسفنج یا حوله نرم اگر هم کمی مرطوب باشد ایراد ندارد روی بدن حیوان کشید به خصوص دور چشمان، پوزه و اطراف بینی ….دم اسب را نیز باید با همان برس یا شانه ،شانه زد البته در هنگام این کار به نحوه قرار گرفتنتان در کنار اسب دقت بیشتری کند، در پایان نیز با سم پاک کن داخل گودی سم را پاک کرده و گل و لای را خارج کنید.سم پاک کن را از پاشنه به سمت پنجه بکشید طوری که به داخل شیار قورباغه ای فشار نیاورد. زین و برگ کردن اسب : (دهنه کردن و زین گذاری ) هنگامی که اسب بی حرکت ایستاده و مقید شده بهتر است انجام شود..همیشه باید از یک زین مناسب و تمییز استفاده کرد..مادامیکه به اسب نزدیک می شوید بهتر است بااسب صحبت کنید تا احساس آرامش کند،و او را متوجه اعمال خود کنید….زین وزن شما را روی مرکز ثقل اسب قرار می دهد پس یک زین مناسب انتخاب کنید که به حیوان آسیب نزند.همیشه از سمت چپ به حیوان نزدیک شوید .زین را روی ساعد خود فرار دهید و از طرف جلو سمت چپ به شمت کتف اسب نزدیک شوید..ابتدا زین را به آرامی روی جدوگاه(قسمت برجسته بعد از گردن حیوان) قرار داده و سپس مقداری در جهت خواب مو ها به عقب بکشید زین را، عرق گیر را در زیر زین صاف کنید و مرتب کنید..از دو طرف عرق گیر را آزمایش کنید..اگر تعلیمی دارید آنرا از تنگ زین عبور دهید شپش تنگ را گرفته و از پشت آرنج اسب به صورت صاف و مستقیم از زیر سینه عبور دهید و به طرف خود بیاورید و سپس به سگگک های مربوط ببندید، توجه کنید که تنگ را به خوبی محکم کنید تا هنگام سوار شدن زین حرکت نکند و از جای خود جابجا نشود.برای برداشتن یزن نیز ابتدا تنگ را شل کرده سپس تعلیمی را خارج کرده و بعد با یک دست به آرامی زین را از محل خودش بر می داریم دهنه زدن: به دقت سر اسب را نگه دارید..افسار را در دست نگه دارید، کلگی را باز کرده بعد دستجلو ی افسار را روی گردن اسب قرار دهید، سپس در حالی که افسار ار بادست راست گرفته اید.آبخوری را روی انگشتان دست چپ نگه دارید یعد به آرام انگشت شست را از میان گوشه دهان در فاصله بین دندانهای پیشین و آسیا به لثه فشار دهید تا دهان اسب باز شود سپس به آرامی وارد دهان اسب کنید.. و افسار را با دست راست تا پشت گوشها بالا بیاورید…به اندازه ی افسار توجه داشته باشید که نه بلند باشد و نه کوتاه..چرا که اگر بلند باشد دهنه به درستی در دهان اسب قرار نمی گیرد و فشار لازم را به دهان اسب وارد نمی کند و اگر کوتاه باشد حیوان را می آزارد…به تسمه ها یا بند های زیر گلو و روی بینی که مربوط به افسار می باشد را ببندید…برای باز کردن دهنه: ابتدا بند زیر گلو و بینی را باز کرده و سپس افسار را به آرامی از پشت گوش بیرون آورده و به آهسته گی خارج می کنیم و آبخوری نیز خارج می شود …. حال یک اسب آماده برای سوار شدن در اختیار داریم..ابتدا یاد گرفتیم که چگونه به اسب نزدیک شویم و رفتار کنیم که نتها در همان لحظه اول بلکه در تمامی مراحل حتی در قشو و زین کردن نیز باید مهارت اول را به یاد داشته باشیم…در مهارت دوم با وسایل و لباس سوارکاری آشنا شدیم و در این مهارت هم یا نحوه ی زین کردن اسب آشنا شدیم..
مهارت چهارم: سوار و پیاده شدن: طرز صحیح قرار دادن پاها در رکاب و گرفتن دستجلو: سلام خدمت تمام عزیزان و دوستان گرامی…در 3 مهارت گذشته تا حدودی با ریزه کاری های ابتدائی آشنا شدید!!حالا دیگه بعد از گذراندان مراحل فوق نوبت به ابن میرسه که نحوه ی صحیح سوار و پیاده شدن را بیاموزید. اگه یادتون باشه گفتم همیشه از سمت چپ به اسب نزدیک شوید از سمت چپ زین بزارید از سمت چپ افسار بزنید و… حالا که ما یک اسب آماده ( زین شده) برای سوار شدن داریم برای سوار شدن در سمت چپ قرار می گیریم! ابتدا باید دقت کنیم همیشه متمایل به پشت حیوان بایستیم با دست راست دستجلو و یال اسب را می گیریم پای چپ را داخل رکاب قرار می دهیم! و با دست راست قاچ عقب زین را و با فشار روی رکاب و با کمک از دست راست خود را بالا کشیده و به آرامی روی زین قرار می گیریم!در اینجا یک نکته است که باید بگم هر گز مثل یه گونی سیب زمینی روی زین خودتونو پرت نکنین! به آرامی فرود بیاید و روی زین بشینید! هرگز خودتون روی زین پرت نکنین و بدون اینکه پا رو در رکاب کنید بالا نروید. اگه پاهایتان به رکاب نمی رسه از همراه بخواهید کمکتون کنه!
مهارت ششم: در مهارت قبل به خوبی آشنا شدید و متوجه که چگونه باید دستجلو ها رو بگیرید و پاها رو در رکاب قرار بدید و وضعیت بدنتون به چه شکل باشه که تنها در اینجا با نکایش یک عکس کلی مراحل اولیه را دوباره مرور می کنیم! یک نکته فراموش نکنید مراحل بالا تنها برای زمانی که اسب در حالت سکون است،نیست.بلکه زمانی هم که اسب به حرکت در می آید باید شما بتوانید وضعیت خود را حفظ کنید همانگونه بروی اسب قرار داشته باشید و شاید اولین گام سخت برای کسانی که اولین بار سوار اسب می شوند همین جا باشد اما با تکرار و دقت به یک امر طبیعی تبدیل می شود و دیگه اتوماتیک وار بعد از ماه ها سواری درست می شوید…یعنی در حال حرکت هم باید پاها درست در رکاب قرار گیرد تمام فشار روی پاشنه ی پا و پاپنه را به سمت داخل یا شکم اسب چرخانده و دستجلو ها به همان اندازه در دست و در بین انگشتان به همان منوالی که گفته شد قرار می گیرد.البته کوتاه یا بلند گرفتن دساجلو در هنگتم حرکت تغییر می کند اما در حرکت عادی همان اندازهی طبیعی که گفته شد را می گیری تا جایی کوتاه می گیرید که با دهان اسب در ارتباط باشد و سر اسب رو نکشد.کمر صاف و کشیده انگار از پشت به صندلی تکیه دادید و رانها به زین فشار وارد می کنند و سر به سمت جلو…..انگار روی یک صندلی نشستید.ولی نه مثل یه چوب خشک !
بدن خود را هرگز سفت نکنید بگزارید بدن شما شل باشد و انعطاف داشته باشد در عین راحت بودن باید فرم خود را حفظ کنید نه اینکه خود را ول کنید و مثل یه گونی سیب زمینی رو ی اسب ولو شید.سخت اما کار نشد نداره!شاید برای اولین بار که بعد از تمرین از اسب پیاده می شوید ماهیچه داخلی رانهایتان و ماهیچه ی پشت ساق تان درد کند اما به مرور که قوی تر می شود و ساخته تر این مشکل را نخواهید داشت. اینجا با دو مورد آشنا می شوید یکی برای آن دسته ای که احساس می کنند که هنوز با مشکلاتی مواجه اند و درست اسب را نمی تونن کنترل کنند و دسته دوم کسانی که شجاعت بیشتری به خرج داده و احساس می کنن می توانن خودشان اسب را به حرکت در آورده و کنترل کنند.. برای دسته اول:بهتر است به همراه مربی این بخش اجرا شود.تمرین همراه با لنژ: در این آموزش مربی با طناب لنژ هدایت اسب شما را بر عهده دارد در حالی که شما سوار بر اسب هستید ..این تمرین سبب استحکام در نشست شما روی زین و پیشرفت شما می شود.قدم در لنژ فرصت استفاده از تمامی قسمت های بدنتان را به صورت مجزا به شما می دهد و در عین حال فرم نشستن و حفظ تعادل تان را بهبود می بخشد و این زمان را به شما می دهد تا تمامی آموخته های خود را بررسی کنید و امتحان کنید تا پا ها و کمر و غیره در حالت درست قرار گیرند و دیگر مطمئن شوید که می توانید درست بر روی اسب قرار گیرید و تعادل خود را حفظ کنید.
در هنگام این تمرین بهتر است بعد از پیشرفت مقدماتی مقداری در هنگام قدم پا هایتان را از رکاب خارج کنید این امر هم به یادگیری حفظ تعادل شما و هم در سفت و درست نشستن شما کمک کند.اساس یک سوار کار موفق،تعادل و هماهنگی است. در هنگام حرکت یک اصل را فراموش نکنید نگاه تان به سمت جلو و مسیری باشد که قصد دارید بروید چون شما در هنگام سواری مسیر را تعیین می کنید و اسب را هدایت می کنید نه اسب پس به سمت جلو از بین گوش های اسبتان نگاه کنید و مسیر را خودتان پیش از جلو رفتن بدانید درست مثل ماشین سواری باید از شیشه جلو مسیر و به جاده نگاه کنید و کاملا حواستان جمع باشد و کنترل ماشین نیز در دست شماست!فقط با این تفاوت که اسب نیز دارای اختیار است بر خلاف ماشین پس باید دقت بیشتری بکنید و محکم تر عمل کنید تا اسب فرمان بردارتان باشد و به شما اطمینان کند!
و اما حرکت اسب از حالت سکون:برای حرکت در آوردن اسب 3 عامل نقش دارند که پا ها اند که با یک تماس کوچک با شکم اسب از اسبتان می خواهید تا به حرکت در آید عامل بعدی دستجلو هاست که همزمان با ضربه پا لازم است تا مقداری دستجلو ها را شل کنید و مقدار کمی وزن خود را به سمت عقب بدهید ، با کوچکترین حرکت بدنتان هنگام سواری می توانید تعادل اسب تان را نیز تغییر دهید.گاهی اوقات اسب تان به سمت جلو به عقب می رود ؟! در این موقع دقت کنید دست جلو ها را شل تر کنید با تمام وزن به ته زین بروید یعنی تمام وزن را به قسمت انتهایی زین منتقل کنید و با پا کمی محکم تر به شکم اسب ضریه بزنید و به محض حرکت اسب رو به جلو دوباره به حالت اول بر گردید و درست رو زین بشینید.
با کمی کشیدن دستجلو دوباره اسب تان به حالت ایست در می آید.بعضی اوقات اسب تان در هنگام ایست مقاومت می کند و می خواهد حرکت کند؟!فشار دستجلو را حفظ کنید و کم نکنید،عضلات و نشیمنگاه خود را منقبض کنید و ساق هایتان را بچسبانید و دست ها یتان را جمع کنید اسب ایستاد با کشیدن دست بر روی گردنش تشویق اش کنید پس در این گام با نحوه ی به حرکت در آوردن اسب و افزایش مهارت تعادل و صحیح نشستن در هنگام سوار کاری آشنا شدید.. در مهارت بعدی با چرخش در حرکت قدم،چپ و راست و دایره زدن در قدم آشنا می شوید
